style="white-space:nor***l;">个父亲,痛到极致也维护假象。
style="white-space:nor***l;">忍抽噎冲,笑着:
style="white-space:nor***l;">“,爸爸带阿姨,愿吗?”
style="white-space:nor***l;">儿子子僵,接着:
style="white-space:nor***l;">“能吗?”
style="white-space:nor***l;">“还没,正叫过妈妈……”
style="white-space:nor***l;">泪再也忍,咬紧唇瓣:
style="white-space:nor***l;">“,阿姨……们留里……”
style="white-space:nor***l;">“爸爸带,好好?”
style="white-space:nor***l;">儿子缩回,将模型紧紧搂怀里,沉默很久,:
style="white-space:nor***l;">“再阿姨次,如果……真们,们就永。”
style="white-space:nor***l;">闭,答应儿子求。
style="white-space:nor***l;">“好。”
style="white-space:nor***l;">沈之仪,儿子再次。
style="white-space:nor***l;">次之。
style="white-space:nor***l;">们个,永再位置。
style="white-space:nor***l;">今周,也沈之仪回国子。
style="white-space:nor***l;">们侣,毕业就订婚。
style="white-space:nor***l;">谁距婚礼还个候,韩旭对个法国女见钟。
style="white-space:nor***l;">抛沈之仪义无反沈法国追求真。
style="white-space:nor***l;">从此,两分扬镳。
style="white-space:nor***l;">沈之仪因为消沉好段。
style="white-space:nor***l;">就个候,成助理。
style="white-space:nor***l;">次醉酒,们孩子。
style="white-space:nor***l;">也成老公,连带着孩子,也被待见。
style="white-space:nor***l;">将昨拟定好婚协议打印好,又始准备辞职申请。
style="white-space:nor***l;">同于儿子,见惯沈之仪酷无,也再傻乎乎等个***回。
style="white-space:nor***l;">,够打消所。
style="white-space:nor***l;">“方俊,真打算辞职啊?”
style="white-space:nor***l;">同事瞥见屏幕,问。
style="white-space:nor***l;">笑笑,拿就好辞:
style="white-space:nor***l;">“嗯,孩子妈妈国,打算带着孩子起过,团圆。”
style="white-space:nor***l;">同事点点:
style="white-space:nor***l;">“也好,国个带孩子实幸苦。”
style="white-space:nor***l;">“吗?们私里,其实都以为单亲爸爸。”
style="white-space:nor***l;">闻言,忍笑,只笑得苦涩。
style="white-space:nor***l;">单亲爸爸,却比单亲爸爸还如。
style="white-space:nor***l;">眶始酸,刻熟练挂笑容,敢让察。
style="white-space:nor***l;">递交完辞职信,沈之仪带着韩旭。